Branislav Nušić – začetnik retorike u Srbiji
„Na pozornici se prvo digne zavjesa pa se tada odigrava drama. U životu to drugačije biva: prvo se odigra dramapa se onda podigne zavjesa.“ – Branislav Nušić
Srpski pisac romana, drama, priča i eseja, Branislav Nušić, rođen je 20. oktobra 1864. godine u Beogradu. Začetnik je retorike u Srbiji, ali je tokom svog života radio kao novinar i diplomata. U Smederevu provodi svoje djetinjstvo gdje je završio osnovnu školu i prva dva razreda gimnazije. Vraća se u Beograd i tu je maturirao gimnaziju. Kasnije, 1884. godine, diplomirao je na Pravnom fakultetu.
Nakon završetka Srpsko-bugarskog rata, 1885. godine, u Dnevnom listu je objavio jednu kontraverznu pjesmu „Dva roba“ u kojoj ismijava srpsku monarhiju i kralja Milana. Zbog ove pjesme osuđen je na dvije godine zatvora. U svojoj 21 godini piše svoju prvu komediju „Narodni poslanik“. Unatoč tome što je prvobitno dramski pisac, njegova prozna djela su mnogo obimnija od drugih pisaca koji su samo pisali prozu.
Neka od najznačajnijih Nušićevih djela su „Tako je moralo biti“, „Jesenja kiša“, „Iza Božijih leđa“ (drame), „Put oko svijeta“, „Gospođa Ministarka“, „Mister Dolar“, „Pokojnik“ (komedije), kao i mnoga druga djela.
Umro je 19. januara 1938. godine u Beogradu.
