Ivan Gundulić – najznačajniji pjesnik dubrovačkog baroka
Najznačajniji pjesnik dubrovačkog baroka, Ivan Gundulić, rođen je 8. januara 1589. godine u Dubrovniku. Pripadao je jednoj od najstarijih i najuglednijih vlastelinskih porodica. U svom rodnom mjestu se obrazovao i učitelji su mu bili Camillo Camilli i svećanik Petar Palikuća. Zbog svog povučenog načina života, njegove kolege su mu dali nadimak „Mačica“. Sa svojom ženom Nikom Sorkočević je ima 3 sina, od kojih je jedan bio Fran Gundulić koji će kasnije postati pjesnik i austrijski general.
Sa književnošću se počeo baviti tako što je pisao drame u stihu. Neka od njegovih sačuvanih djela su „Arijanda“, „Dijana“, „Prozerpina ugrabljena od Plutona“ i „Armida“. Djela kao što su „Čeretera“, „Galatea“, „Kleopatra“, „Koraljka od šira“, „Posvetilište ljuveno“ i „Adon“ su nažalost zauvijek izgubljeni.
Sa djelom „Pjesni pokorne kralja Davida“ se dokazuje kao krišćanski autor i tako se okreće ka novom shvatanju književnosti. Poema „Suze sine razmetnoga“, objavljena u Veneciji 1822. godine, predstavlja novinu u sastavu starije hrvatske književnosti. A sa dramom „Dubravka“ vraća se sa pozorištu, te je zbog pastirskih scena tog vremena opisivala se kao pastorala. Gundulić je napisao historijsko-romantični ep u 20 pjevanja pod nazivom „Osman“. Ovaj ep nastaje pod utjecajem djela „Oslobođeni Jeruzalem“.
Umro je 8. decembra 1638. godine u Dubrovniku, poslije dvosedmične brobe protiv teške bolesti u 49 godini. Budući da je umro prije svoje 50 godine, tako je i propustio priliku da bude izabran za Kneza Dubrovačke Republike.
