Staze sjećanja: Salvatore Adamo
Strast za muziku i emocijama obojen kvalitet glasa je Salvatora Adama napravio jednim od najkomercijalnijih uspješnih pjevača u Europi i jedan je od najpoznatiji italijanskih emigranata koji živi u Belgiji. Adamo je prodao preko 80 miliona svojih albuma širom svijeta.
Belgijski pjevač sicilijanskog porijekla, Salvatore Adamo, rođen je 1. novembra 1943. godine u maloj opštini Comiso na Siciliji. Njegov otac Antonio je bio kopač, a mama Concetta domačica. U februaru 1947. godine, Antonio odlazi u Belgiju da radi u rudniku. Poslije nekoliko mjeseci, Concetta i Salvatore pridružuju mu se u Ghlin, gdje je Antonio boravio prije nego što su se zajedno preselili u Jemappes. Njegovi roditelji nisu željeli da Salvatore radi u rudniku i upisuju ga u katoličku školu.
Tokom svoje adolescencije, Salvatore otkriva da strast prema muzici. S početka, njegovi roditelji su bili protiv toga da se bavi muzikom. No, najviše utjecaja na njega da se bavim s muzikom su imali Victor Hugo, Jacques Prevert i George Brassens, te the italijanska kanconeta i tango.
Učestvovao je na nekoliko lokalnih takmičenja bez ikakvog uspjeha, sve do decembra 1959. godine, kada je Radio Luxembourg organizirao radio takmičenje u Théâtre Royal de Mons, nedaleko od mjesta gdje je živio. Na tom takmičenju, Salvatore je pjevao jednu od svojih pjesama, “Si j'osais” („Da sam se usudio“). Ali nije prošao dalje od eliminatornih krugova, sve dok mu jedan od sudaca nije dao drugu šansu i tako mu omogućio pobjedu na takmičenju u Parizu. Njegova najmlađa sestra je rođena na dan kada je Salvatorova prva pjesma puštena na Radio Luxembourg u januaru 1960.
Nedvojbeno talentirani tekstopisac i muzičar, imao je niz hitova “Sans toi, ma mie” („Bez tebe, ljubavi moja“), sa njegovog debi albuma 63/64 iz 1963. godine, zatim „Tombe la neige“ („Snijeg pada“) iz ‘63., „Vous permettez Monsieur“ („Da li dopuštate, gospodine?“) iz ‘64., „La nuit“ („Noć“) iz ‘64., „Les Filles du bord de mer“ („Djevojka iz mora“) i “Mes Mains sur tes hanches” („Moje ruke na tvojim bokovima“) iz ‘65. Za pjesmu „Petit bonheur“ („Mala sreća“) koja je prodana u milion kopija do aprila 1970., dobiva nagradu zlatni disk.
Adamo je jako puno putovao, te je snimao svoje pjesme na nekoliko jezika, uključujući engleski, španski, italijanski, njemački i holandski.
Tokom 2000-ih snimio je nekoliko uspješnih studijskih albuma, uključujući i i duteski album iz 2008. godine „Le Bal des Gens Bien“ koji je snimio sa mnogim mladim umjetnicima. Poslije ovog albuma, počinje da radi na novom albumu „La Grande Rouse“ kojeg objavljuje 2012. godine. Album „Adamo chante Bécaud“ iz 2014. godine posvećuje Gilbert Bécaud, te zadnji album „L'Amour n'a jamais tort“ objavljuje 2016.
Kolekcija njegovih pjesama odražava njegou nježnu prirodu i kombinaciju humora i jednostavnosti, jest odraz njegovog prirodnog talenta i s ovim opravdava status zvijezde.
https://www.youtube.com/watch?v=zc28n6hP6Iw
