Rembrandt – najpoznatiji holandski barokni umjetnik
Najpoznatiji holadnski umjetnik iz perioda baroka, Rembrant van Rajn, rođen je 15. jula 1606. godine u Leidenu, Holandija, kao deveto dijete HarmenaGerritsza van Rijna i Neeltgene Willemsdr van Zuytbrouck. Otac mu je bio mlinar, a mama pekarka.
Pohađao je latinsku školu, a kasnije i sveučilište u Leidenu na studije klasike. Na sveučilištu ne ostaje dugo. Kasnije završava kao šegrt kod slikara historijskih tema Jacoba van Swanenburgha. Tu provodi naredne tri godine. Kasnije, provodi veoma kratko učenje kod slavnog slikara Pietera Lastmana u Amsterdamu, nakon čega sa svojim kolegom Janom Lievensom 1624. ili 1625. godine otvara sopstveni studio. Dvije godine kasnije, tačnije 1627. godine, počinje da prima svoje učenike od kojih je bio i Gerrita Doua.
Jedna od glavnih osobina njegovih slika predstavlja dramatičnu igru svjetlosti sjenki, te dubina kolorita, izraz psihološke pronicljivosti i humanih osjećanja. Neki od njegovih omiljenih motiva jesu biblijske scene, potreti i kompozicije sa većim brpke, portretisanih ličnosti. Rembrandt je crtao perom i mastilom, lavirao, te je upotrebljavao crvenu ili crnu kredu, srebrenu igli, i kombinacija tih sredstava.
Njegov stil crtanja postao je veoma prepoznatljiv. Slika „Judino pokajanje“ jeste pravi primjer igre sa svjetlošću. Rembrandt je u ovoj slici naglašavao jačinu svjetlosti u odnosu na radzaljinu od samog izvora svjetlosti. To je dovelo da velike površine na slici ostanu u sjenci.
Rembrandt je bio veliki sakupljač predmeta sa Bliskog istoka, te su mu često služili kao rekviziti u njegovim slikama. Tokom svog dugog i bogatog radnog iskustva naslikao je mnogo autoportreta. Slike s početka njegovog stvaralaštva su bili eksperimentalni, tokom tridesetih godina teatralni, ali pred kraj njegovog života iskreni i otvoreni.
Neka njegova najpoznatija djela su “Noćna straža”, “Čas anatomije doktora Tulpa”,“Suknari”, “Verenici”, “Predeo sa vetrenjačom”, kao i mnoga druga djela.
Nadživljuje svoju ženu Hendrickje, koja je umire 1663. godine, te svoga sina Titusa, koji umire, 1668. godine, nakon 7 mjeseci braka i za sobom je ostavio kćerkicu. Slikar umire 4. oktobra 1669. godine u Amsterdamu. Ukopan je na neoznačenoj grobnici na groblju Westerkerk. Njegova slika „Simeon sa Hristom u hramu“ ostaje nedovršena na štafelaju.